Alterego de realist

Wie ben ik als persoon?
Hoe denk ik ?
Hoe kijk ik naar dingen ? en waarom?

Ik ben iemand die met veel plezier door het leven gaat en geloof dat alles gebeurd met een reden.
Het stopt niet, het gaat verder, geen punt maar een comma, eerst verdriet dan geluk.

Maar waarom ben ik zo gaan leven? heb ik me dit aangeleerd, is alles dan echt zo mooi als dat ik denk? en gebeurd alles wel met een reden?

Mijn alterego is de realist. Een persoon die ziet wat er gebeurd met de wereld, goede en slechte dingen en drukt dit uit tot ware gevoelens.

Ik ben gaan kijken wat mij heeft gemaakt tot de persoon die ik nu ben, en ik ben gaan kijken wat de alterego in mij moet doen om de realist in me naar voren te halen.

Na heel wat onderzoek ben ik tot de conclusie gekomen dat ik sinds de scheiding van mijn ouders mijn emoties probeer te onderdrukken en van alles iets positiefs te maken.
Om tot de realist te komen ben ik me dus gaan verdiepen in de scheiding van mijn ouders en mijn ware gevoelens en emoties daarover.
Tot mijn schrik gaf het me een best verdrietig gevoel. Ik ben me af gaan vragen wat als mijn vader was gebleven?
Wat als het op latere leeftijd gebeurde? en weet mijn vader dat ik er tot op de dag van vandaag nog steeds verdriet van heb?

Een verlaten gevoel, een gevoel dat ik met niemand kan delen, een gevoel dat met de tijd vervaagd maar niet overgaat.

Die ene dag, de dag waarop mijn vader ons verliet, alles veranderde in EEN DAG.