Zintuigen bouwproject

Onze afgesloten doorkijk

Een plek waarbij mijn zintuigen gaan prikkelen.
Een plek waar ik inspiratie van krijg.
Een plek waar ik graag naar toe ga.
Een plek dat blijft bewegen.

Een bouwplaats.

Een bouwplaats is in mijn ogen een mooie plek waarin je de tijd goed vooruit ziet gaan. De bouw ontwikkeld zich, je kan er aan alle kanten omheen, het is omgeven met grafische elementen en beweegt constant.
Dag en nacht staat het er en elke dag ziet het er anders uit.
Dit is een plek dat blijft groeien.

Een plek dat open en dicht tegelijk is. Men weet dat het een gebouw word, maar het begint met een open vlakte.
Een opgestapelde open vlakte dat hoe verder de bouw zicht ontwikkeld hoe meer gesloten de plek word.
Best confronterend vind ik. Een plek waarvan de groei zo mooi te zien is, maar toch omgeven door hekken zodat je er niet bij kunt.

Een AFGESLOTEN DOORKIJK ook wel gezegd.


Door gebruik te maken van het hek en er een tekst op de plaatsen waarvan men in eerste instantie niet ziet wat er staat geschreven, motiveer ik ze zonder dat ze het weten naar de bouwplaats te kijken.
De confrontatie die ik heb met de bouwplaats probeer ik te weerkaatsen met de tekst op het hek.

Door de tekst weerspiegelend te plaatsen zodat het alleen leesbaar is als het goede licht erop schijnt, probeer ik de mensen er mee te confronteren dat ook de tekst die ze uiteindelijk lezen, een AFGESLOTEN DOORKIJK IS.